Diesellocomotief.

BR 210 - Gasturbine op de Allgäubahn. Voor de zware reizigerstreindienst op het toen niet geëlektrificeerde en bochtige traject van München naar Lindau heeft men bij de DB over een vermogensstijging van de locomotieven van de serie V 160 nagedacht om de relatie München - Zürich sneller en efficiënter te kunnen bedienen. De V 160 was voor de middelzware dienst ontworpen en zo besloot men van de kant van de Deutsche Bundesbahn 8 diesellocomotieven van de serie 210 met gasturbine als extra aandrijving aan te schaffen. De BR 210 was optisch en technisch bijna identiek aan de BR 218. Omdat de maximumsnelheid bij 160 km/h lag, moest de reminstallatie echter versterkt worden. Bij verhoogde vermogensvraag schakelde de gasturbine, die door Klöckner-Humboldt-Deutz geproduceerd werd, met een toerental van 19250 omw/min in. De turbine werd eveneens met diesel aangedreven en de uitlaatgassen gingen door een schoorsteen op het dak van de locomotief naar buiten. Deze schoorsteen is ook optisch het opvallende kenmerk ten opzichte van de zeer verwante BR 218. Door de vermogensstijging, die dankzij de gasturbine bereikt werd, golden de 8 diesellocs, die alle vanaf 1970 in het depot Kempten gestationeerd waren, als de sterkste vierassige diesellocomotieven in Duitsland. Reeds opgedane ervaringen met gasturbines veroorloofden de Deutsche Bundesbahn de BR 210 snel in de reguliere dienst in te zetten en de locs voldeden in ruime mate aan de in hen gestelde verwachtingen. Ze waren in de zware sneltreindienst ingezet en trokken ook de TEE Bavaria. In 1978 hoopten zich echter grotere incidenten op en een onderzoek naar een brand met een gasturbine resulteerde erin, dat het regelmatige in- en uitschakelen de levensduur van de gasturbine wezenlijk beïnvloedde. Daarop besloten de verantwoordelijken de gasturbines uit te laten bouwen en de maximumsnelheid naar 140 km/h te verlagen. Daardoor werden de locomotieven met de serie 218 gelijkgesteld, als BR 218.9 opgenomen en de treinen in dubbeltractie getrokken.