Panoramische motorwagen ET 91

Begin jaren '30 voelde de Deutsche Reichsbahn (DRG) de groeiende concurrentie door vrachtwagens en autobussen. Daarom volgden verschillende pogingen om de service voor de klanten te verbeteren en het reizen aantrekkelijker te maken. Om het toeristische verkeer nieuwe impulsen te geven, werden bij wagonfabriek Fuchs en bij AEG (elektrische installatie) twee elektrische panoramische motorwagens besteld, die later als "Glazen treinen" tot de paradepaardjes van de DRG moesten gaan behoren. Deze voertuigen moesten voor het toeristische verkeer in de landschappelijk prachtige Beierse en Oostenrijkse Alpen aan speciale eisen voldoen: Zo moesten de reizigers vanuit hun zitplaats ongehinderd van alle kanten naar het landschap kunnen kijken. Hiervoor moesten bij de ruiten en het dak zo weinig mogelijk ondoorzichtige onderdelen worden gebruikt. Om economische redenen moesten bovendien zo veel mogelijk onderdelen van de standaard motorwagens ET 25 en 31 worden overgenomen. Aan deze voorwaarden kon worden voldaan: Grote ruiten voor- en achterin en in het dak geven rondom goed uitzicht. De volledig uit profielen en platen gelaste wagenbak had aan beide voertuigzijden slechts één middeningang. Voor een vrij uitzicht werd de toiletruimte bij de middeningang tot bijna de hoogte van de onderkant van de ruiten verlaagd. De leuningen van de zitbanken konden worden neergeklapt. Twee taatslagermotoren brachten de twee wielstellen in het aangedreven draaistel in beweging, het andere draaistel werd niet aangedreven. Ook de rest van de elektrische installatie was overeenkomstig de universele grondslagen onder de wagenbodem aangebracht. Van 14 juli tot 13 oktober 1935 werd de voor wat betreft het elektrische gedeelte nog niet geheel afgebouwde elT 1998 (de latere ET 91 01) op de tentoonstelling "100 jaar Duitse spoorwegen" in Neurenberg gepresenteerd. De tweede motorwagen elT 1999 (de latere ET 91 02) werd in september 1935 afgenomen en nam deel aan de grote voertuigenparade ter gelegenheid van het 100-jarige jubileum. Beide motorwagens reden vervolgens vanuit München als speciaal verkeer op de geëlektrificeerde trajecten van Zuid-Duitsland en al snel ook naar Oostenrijk. Populair waren toentertijd en ook na de Tweede Wereldoorlog de "Karwendel-rondrit" of de "Grote Alpen-rondrit". Het bombardement op München in de nacht van de 9e op de 10e maart 1943 maakte een eind aan de korte carrière van de ET 91 02. Deze brandde daarbij volledig uit. Afgevoerd naar Bichl en opgesloten in de locomotiefloods daar doorstond zijn broer de oorlog onbeschadigd en al snel werd deze weer voor het toeristische verkeer ingezet. Vanaf 1968 wordt hij conform UIC als 491 001-4 aangeduid. Zijn carrière eindigde pas op 12 december 1955 abrupt, toen hij op het station van Garmisch-Partenkirchen op een reizigerstrein botste. Nu staat de zwaar beschadigde "Glazen trein" op het emplacement in Augsburg, waar hij op betere tijden wacht.