Sneltrein stoomlocomotief type S 2/6

De sneltrein stoomlocomotief van het Beierse type S 2/6 Aan het begin van de twintigste eeuw baarden pogingen van meerdere Duitse spoorwegmaatschappijen om zo hard mogelijk met locomotieven te rijden groot opzien. Ook de Beierse staatsspoorwegmaatschappij (K.Bay.Sts.B) liet in het kader van deze snelheidsrace in 1905 een sneltreinlocomotief bouwen. Reeds een jaar later leverde Maffei de, onder regie van chefconstructeur Anton Hamel ontworpen, S 2/6 met het locomotiefnummer 3201 af. De S 2/6 was een 2'B2 hetestoom locomotief met dubbele cylinders en een openraamwerk frame met een topsnelheid van 150 km/u en een asdruk van 16 ton. Als nieuwigheden had deze locomotief het ontwerp van het onderstel met voor- en naloop draaistellen die zorgden voor het goed in de rails blijven en de bouw van de tender waterkast als zelfdragend ontwerp. Hoewel de locomotief niet van volledige stroomlijn bekleding voorzien was waren bepaalde onderdelen wel ontworpen om de luchtweerstand te verkleinen. Voor de cylinders bevond zich een gebogen beplating, de rookkamerdeur was kegelvormig uitgevoerd en de schoorsteen en stoomdom kregen windgeleiding. Ook het machinistenhuis werd gestroomlijnd uitgevoerd en ging naadloos over in de ketelbeplating. In juli 1907 bereikte de machine met een 150 ton zware beproevingstrein een topsnelheid van 154,5 km op het baanvak München - Augsburg waarmee een wereldrecord vastgelegd werd. De locomotief werd vervolgens gestationeerd in München en vanaf 1910 in Ludwigshafen en liep daarvandaan voor sneltreinen naar Strassburg en Bingerbrück. In 1922 werd ze teruggeplaatst naar München en vanaf 1923 werd ze in Augsburg gestationeerd. Haar DRG locnummer 15 001 heeft ze nooit gevoerd want reeds in 1925 kreeg dit unieke model een ereplaats in het Verkehrsmuseum Nürnberg. En zo speelde de S 2/6 in haar geschiedenis een tragische dubbelrol. Weliswaar was ze in 1906 in technisch opzicht haar tijd ver vooruit en vervulde ze haar taken perfect maar haar ontwerp werd al na korte tijd ingehaald, met name door de snelle technische eisen die aan locomotiefframes gesteld werden. Hierdoor kwam de S 2/6, met uitzondering van een paar bedrijfsjaren in de Paltz, al snel in de rol van ongeliefde eenling terecht. Afgezien van de record ritten in 1907 bleef ze daarom een door de tijd snel ingehaald ontwerp, werd nooit in serieproductie genomen en verdween na een paar bedrijfsjaren uit de reguliere dienst. Maar haar historische betekenis ligt niet zozeer in haar arbeidshistorie alswel in haar technische en conceptuele voortrekkersrol die van invloed was op meer dan alleen het ontwerp van locomotieven.